Feestvieren
Het is bijna zover! De 900ste verjaardag van Utrecht komt dan toch echt met rasse schreden naderbij. De afgelopen weken zijn we op het Centraal Museum koortsachtig bezig geweest met de voorbereidingen voor de tentoonstelling De gezonde stad. Zelfs in de weekenden en op feestdagen zijn we gewoon doorgegaan om alles op tijd af te hebben. Eerst anderhalve week schilderen, toen alle kunst uitpakken en plaatsen en inmiddels zitten we in de afwerkende fase met het ophangen van de tekstbordjes en het uitlichten van alle objecten. Een dergelijke bedrijvigheid en spanning zal de afgelopen weken op veel plaatsen in de stad voelbaar zijn geweest. Want dat erop veel plekken van alles gaat gebeuren, is wel duidelijk. Het wordt een groot feest, hopelijk voor iedereen.
Als historicus denk ik er dan ook altijd aan hoe Utrechters vroeger feestvierden. En wat ze van alle festiviteiten van nu zouden hebben gevonden. Daar moest ik ook aan denken toen we vorige week in de laatste zaal van de tentoonstelling veertig portretten ophingen uit onze museumcollectie. Veertig Utrechters van de late middeleeuwen tot nu. En het valt me dan ook weer op dat veel van die mensen helemaal niet ‘oud’ of ouderwets eruitzien, ook al leefden ze soms 500 jaar geleden. Sterker nog, je zou er niet raar van opkijken als ze gewoon tegenover je in de trein zouden zitten. Nou ja, dan wel met wat moderne kleren aan. Maar toch, qua gezicht en uitstraling zou het gewoon passen. Misschien hangen onze portretten over 100 jaar ook wel ergens in een Utrechts gebouw, als de stad 1000 jaar bestaat. Selfies genoeg zou je denken. Geschiedenis houdt namelijk nooit op en voor je het weet ben je er zelf onderdeel van. Maar zover is het nu nog niet. Eerst maar eens even goed feestvieren!
René de Kam
